Polskie legendy: Rowokół

Rowokół to wzgórze znajdujące się nieopodal Jeziora Gardno. Dawno temu w tym miejscu stał okazały zamek. Mieszkała w nim księżniczka, która otaczała się przepychem i bogactwem. Swoimi poddanymi nie interesowała się zbytnio, ale żądała od nich daniny w postaci mięsa, ryb i zboża. Z roku na rok ludzie ubożeli coraz bardziej. 

Aż w końcu nadeszła wielka susza i ziemia nie obrodziła. Zapanował głód. Tylko księżniczka w swoim zamku nie musiała się martwić o pożywienie, gdyż zapasy wystarczały jej nawet na kilka lat. Zrozpaczeni chłopi postanowili pójść do zamku i prosić o pomoc.

Gdy wpuszczono ich do zamku, stanęli przed swoją władczynią.

- Pomóż nam, pani. Nie mamy ani ryb, ani mięsa ani mąki, żeby upiec chleb. Nie przetrwamy zimy A twoje piwnice pełne są zapasów. Błagamy choć o beczkę śledzi, abyśmy nie pomarli z głodu.

- Jak śmiecie! - wykrzyknęła księżniczka. - Nie dość, że nie wypełniacie swoich obowiązków i nie dostarczacie mi daniny, to jeszcze chcecie ode mnie pomocy?! Nic ode mnie nie dostaniecie!

Po tych słowach rozkazała wyrzucić chłopów, a beczki ze śledziami wrzucić do morza.

Rozgoryczeni chłopi wracali do wioski, aby przekazać pozostałym słowa ksieżniczki. Aż nagle poczuli, że ziemia drży. Usłyszeli wielki huk i zobaczyli, jak zamek księżniczki zapada się pod ziemię. 

- To boska kara za brak litości - szeptali, widząc jak w miejscu zamku powstaje wzgórze, otoczone kolistym rowem.

Z czasem zaczęto nazywać je Rowokołem, a opowieść o okrutnej księżniczce okoliczni mieszkańcy przekazują sobie z pokolenia na pokolenie.