Polskie legendy: Wyspa Lalka na Jeziorze Łańskim

Dawno temu okolice Jeziora Łańskiego były zamieszkane przez rybaków. Wielu z nich łowiło ryby nocą, wypływając łodzią na sam środek jeziora.

Pewnej nocy w sieć jednego z mężczyzn złapało się coś wyjątkowo dużego. Gdy rybakowi udało się wciągnąć zdobycz na łódź ze zdumieniem stwierdził, że tkwi w niej przepiękna rusałka. Z miejsca zakochał się w niej i postanowił ją poślubić. Lilia, bo tak miała na imię piękność, początkowo się opierała, ale i ona nie mogła zaprzeczyć uczuciu do przystojnego rybaka.

Młodzi wkrótce wzięli ślub i zamieszkali w domu rybaka. Jednak jego stara matka była zawistną kobietą i  nienawidziła uroczej synowej. Nawet narodziny wnuczki nie odmieniły jej twardego serca. W noc świętojańską przeklęła zarówno synową, jak i wnuczkę. A ponieważ obie podziwiały akurat wianki na wodzie, dziewczynka za sprawą klątwy zamieniła się w wyspę, a jej matka w mewę. 

Podobno do dziś mewa krąży nad wyspą, łkając nad losem swojej córki i utraconego szczęścia. A na pamiątkę tamtych tragicznych zdarzeń miejscowa ludność nazwała wyspę Lalką.