Bajkowe stwory: Diabeł Rokita
Po niebie szybko przesuwają się ponure chmury. Zimny wiatr smaga podróżnych po twarzach. Ścieżka staje się coraz mniej widoczna. Jeszcze tego nie wiedzą, ale zgubili drogę. Przez świst wiartu słychać wyraźnie śmiech. Gruby. Basowy. Wydawałoby się, że ludzki lecz jednocześnie przeszywający piekielnym strachem. To diabeł.
Nazywają go Rokita. Jest wielki i przysadzisty. Zamieszkuje bagna i moczary, w pobliżu których ochoczo napada na ludzi by pomieszać im zmysły i ściągnąć na bezdroża, w bagno. I biedni Ci, który nie poznali się na fortelu tego diabliska.
Z chłopskich opowieści wynika, że Rokita przyjmuje postać ponurego, wulgarnego i nieokrzesadnego szlachcica, który nie grzeszy jednak inteligencją. Strzeżcie się jednak jego potwornej, diabelskiej siły i gdy go usłyszycie szukajcie czym prędzej zgubionej w lesie ścieżki.
Nazywają go Rokita. Jest wielki i przysadzisty. Zamieszkuje bagna i moczary, w pobliżu których ochoczo napada na ludzi by pomieszać im zmysły i ściągnąć na bezdroża, w bagno. I biedni Ci, który nie poznali się na fortelu tego diabliska.
Z chłopskich opowieści wynika, że Rokita przyjmuje postać ponurego, wulgarnego i nieokrzesadnego szlachcica, który nie grzeszy jednak inteligencją. Strzeżcie się jednak jego potwornej, diabelskiej siły i gdy go usłyszycie szukajcie czym prędzej zgubionej w lesie ścieżki.
Komentarze
Prześlij komentarz