Błędne Skały – diabelski labirynt Gór Stołowych
Dawno, dawno temu, kiedy świat był młodszy, a ludzie żyli w harmonii z naturą, okolice dzisiejszych Błędnych Skał były rajem na ziemi. Zielone doliny, krystaliczne strumienie i żyzne gleby sprawiały, że mieszkańcy żyli dostatnio i szczęśliwie. Ich radość i szczęście nie umknęły uwadze diabła, który z zazdrością patrzył na ich beztroskie życie. Postanowił więc zniszczyć ten spokój i zasiał w sercach ludzi strach i niepewność. Pewnej nocy, gdy księżyc skrył się za chmurami, diabeł zebrał ogromne głazy z najdalszych zakątków świata. Z niewyobrażalną siłą rzucał nimi o ziemię, tworząc chaotyczny labirynt pełen pułapek. Skały układały się w nieskończone korytarze, z których nie było wyjścia.
Gdy nastał świt, mieszkańcy ze zdumieniem i przerażeniem odkryli, że ich ukochana dolina zamieniła się w kamienny labirynt. Ścieżki, którymi podążali od pokoleń, zniknęły. Ludzie gubili się wśród skał, nie mogąc znaleźć drogi do swoich domów. Zwierzęta bały się zbliżać do tego miejsca, a ptaki omijały je szerokim łukiem.
W pobliskich górach mieszkał stary pustelnik, znany z mądrości i głębokiej wiary. Słysząc o nieszczęściu, które spadło na mieszkańców doliny, postanowił im pomóc. Udał się na szczyt najwyższej góry i tam, poszcząc przez siedem dni i nocy, modlił się o ratunek. Na koniec siódmej nocy ukazał mu się anioł, który powiedział: Weź laskę z drzewa lipowego i udaj się do serca kamiennego labiryntu. Tam znajdziesz źródło światła, które rozproszy mrok i wskaże ludziom drogę.
Pustelnik uczynił, jak mu polecono. Z laską w ręku wszedł do labiryntu. Gdy dotarł do jego centrum, laska rozbłysła jasnym światłem, oświetlając drogę wśród skał. Światło było tak silne, że mieszkańcy z daleka zobaczyli blask i podążając za nim, odnaleźli drogę przez labirynt. Diabeł, widząc, że jego podstęp zawiódł, wpadł w gniew. Próbował zgasić światło, ale moc wiary pustelnika i jedność ludzi były silniejsze. Ostatecznie musiał uznać porażkę i zniknął w czeluściach ziemi, pozostawiając po sobie tylko kamienne formacje.
Od tego czasu Błędne Skały stały się miejscem, które choć pełne jest krętych ścieżek, nie stanowi już zagrożenia dla ludzi. Mieszkańcy nauczyli się poruszać wśród skał, a miejsce to stało się symbolem zwycięstwa dobra nad złem.
Komentarze
Prześlij komentarz