Węzeł gordyjski

W dawnych czasach, w sercu Anatolii leżało królestwo Frygii. Mieszkańcy tego kraju żyli w niepokoju, gdyż od dawna nie mieli króla, który poprowadziłby ich ku świetlanej przyszłości. Zrozpaczeni, zwrócili się do wyroczni, która przepowiedziała, że nowym władcą zostanie ten, kto pierwszy wjedzie do miasta na wozie zaprzężonym w woły.

Tymczasem prosty rolnik o imieniu Gordios, nieświadomy przepowiedni, podróżował wraz ze swoją żoną przez krainę. Kiedy wjechał do stolicy Frygii, mieszkańcy zobaczyli w nim spełnienie proroctwa. Z radością ogłosili go swoim królem. W geście wdzięczności Gordios poświęcił swój wóz bogom, wiążąc dyszel z jarzmem skomplikowanym węzłem i umieszczając go w świątyni.

Węzeł ten był niezwykły. Wykonany z wielu pasów dereniowego łyka, splecionych tak misternie, że nikt nie potrafił odnaleźć jego początku ani końca. Przepowiednia głosiła, że ten, kto zdoła go rozwiązać, zdobędzie panowanie nad całą Azją.

Minęły lata, a opowieść o węźle gordyjskim rozeszła się po świecie. Dotarła też do uszu młodego wodza Aleksandra z Macedonii. Ambitny i żądny sławy, Aleksander postanowił zmierzyć się z wyzwaniem. Kiedy w 333 roku p.n.e. przybył do Gordionu, stanął przed węzłem i długo go obserwował. Tłumy zgromadziły się wokół, wstrzymując oddech. Po chwili namysłu Aleksander wyciągnął swój błyszczący miecz. Jednym, szybkim ruchem przeciął węzeł na pół.

Ten prosty, ale odważny czyn stał się symbolem nieszablonowego myślenia i zdecydowanego działania. Aleksander Wielki kontynuował swoje podboje, tworząc jedno z największych imperiów starożytnego świata. 

Historia węzła gordyjskiego stała się metaforą dla skomplikowanych problemów, które wymagają niekonwencjonalnych rozwiązań. Wyrażenie "przeciąć węzeł gordyjski" oznacza podjęcie zdecydowanego działania, często łamiącego tradycyjne zasady, aby osiągnąć cel.