Świstun

Świstun to słowiański demon wiatru, przybierający często postać olbrzyma z rozwianymi włosami i wielkimi skrzydłami. Mieszkał w chmurach, ale zdarzało mu się zlatywać na ziemię.  Robił wtedy sporo zamieszania.

Uwielbiał gorzałkę, ale niestety po jej wypiciu często zaczynał szaleć. Latał tak szybko, że roztrącał stogi siana na polach, łamał drzewa i zrywał z chat dachy. A potem wracał do swojego domu w chmurach, gdzie przez jakiś czas dochodził do siebie. Na ziemi panował wtedy błogi spokój.

Zdarzało się jednak, że świstun z jakichś powodów nie był w stanie wrócić pomiędzy chmury. Zmniejszał się wtedy i chował w najbliższym kominie. Ogrzewał się, sapiąc z zadowolenia i z czasem całkiem zatykał komin. Wtedy gospodyni, mając dość dymu wpadającego do chaty, wygaszała ogień. Demon, rycząc z wściekłości, po krótkim czasie wylatywał z komina i wzbudzając ogromną wichurę leciał na poszukiwanie nowego miejsca do zamieszkania.