Polskie legendy: Będzin

Dawno, dawno temu król Bolesław Chrobry miał przyjaciela Bendę. Znali się od najmłodszych lat, razem się wychowywali i uczyli się wspólnie rycerskiego rzemiosła. Po wielu latach król postanowił wynagrodzić Bendę za wierną służbę i podarował mu ziemie leżące nad Czarną Przemszą.

Okolica od razu podbiła serce rycerza. Była piękna i dzika. Na brzegu rzeki piętrzyły się skały i to właśnie tam Benda postanowił wybudować swój warowny gród. Nie posiadał jednak tak licznej służby, by szybko postawić warownię. Rozkazał więc miejscowej ludności, by stawiła się do budowy grodu. Przez wiele miesięcy zmuszał ludzi do morderczej pracy. Po zakończeniu budowy nikt nie otrzymał zapłaty.

Ludzie w końcu przeklęli okrutnego pana. Nie minęło dużo czasu, a spadła na niego ciężka kara za wyrządzone krzywdy. Na oczach Bendy od skały oderwał się wielki głaz, który przygniótł jego żonę i dzieci. Rycerz jednego dnia stracił całą swoją rodzinę.

Zrozpaczony porzucił zamek i przywdział habit. Zamieszkał w pobliskiej pustelni i do końca swych dni pomagał ludziom, pragnąc odkupić swe winy. Od tamtej pory zamek i całą osadę nazywano Bendynem. Z biegiem lat przekształcono ją na Będzin i tak jest do dziś.