Frida Kahlo
Ale to właśnie przymusowe unieruchomienie po wypadku sprawiło, że Frida zainteresowała się malarstwem. Matka zorganizowała dla niej specjalne sztalugi, dzięki którym mogła malować, leżąc w łóżku. Kiedy udało jej się już stanąć o własnych siłach, poznała słynnego malarza Diego Rivierę. Diego stwierdził, że dziewczyna bez wątpienia ma talent i zaczął ją wspierać. Wkrótce zakochali się w sobie i wzięli ślub. Byli tak nietypową parą, że często mówiono o nich, że to związek słonia z gołębicą.
Obrazy Fridy pełne są symboliki i wpływów kultury meksykańskiej oraz odniesień do sztuki ludowej. Namalowała kilkadziesiąt autoportretów, na wielu z nich towarzyszą jej ukochane zwierzęta. Dzieła Fridy są takie, jak ona sama - wyraziste i pełne koloru. Malarka bowiem najczęściej nosiła kolorowe, długie spódnice i ozdoby we włosach.
W 1939 r. jeden jej obraz został zakupiony przez paryski Luwr. Było to ogromne wydarzenie dla całego narodu meksykańskiego, gdyż Frida była pierwszym meksykańskim artystą, który dostąpił takiego zaszczytu i został doceniony za granicą.
Niestety, stan zdrowia Fridy ciągle się pogarszał. Z powodu licznych operacji kręgosłupa pod koniec życia musiała korzystać z wózka inwalidzkiego. Zmarła 13 lipca 1954 roku, a jej prochy złożono w La Casa Azul, czyli jej Niebieskim Domu, w którym mieszkała przez całe życie i który dziś pełni funkcję poświęconego jej muzeum.
Komentarze
Prześlij komentarz