Duch Mikołaja Kopernika we Fromborku

We Fromborku, nad brzegiem Zalewu Wiślanego, wznosi się imponująca katedra, gdzie Mikołaj Kopernik prowadził swoje obserwacje i spisywał swoje teorie. Po jego śmierci, miejsce to stało się celem pielgrzymek naukowców i ciekawskich, którzy chcieli oddać hołd wielkiemu astronomowi. Jednak mieszkańcy Fromborka zaczęli opowiadać o dziwnych zjawiskach, które miały miejsce w katedrze i jej okolicach.

Pewnej nocy, gdy księżyc w pełni oświetlał mury katedry, młody uczony imieniem Jan, pasjonujący się astronomią, postanowił spędzić noc w miejscu, gdzie pracował jego wielki poprzednik. Zainspirowany dziełami Kopernika, Jan pragnął poczuć obecność geniusza i może nawet odkryć coś nowego. Rozłożył swoje przyrządy i zaczął obserwować niebo.

Nagle dostrzegł dziwne światła migoczące w oknach katedry. Zaciekawiony, wszedł do środka, by sprawdzić, co jest ich źródłem. W ciszy nocy kroki Jana odbijały się echem od kamiennych ścian, tworząc atmosferę pełną napięcia. Nagle, na końcu jednej z naw, zauważył postać w długiej, ciemnej szacie. Był to duch Mikołaja Kopernika, unoszący się nad ziemią, z twarzą pełną skupienia i mądrości. Jego oczy, mimo że puste, zdawały się przepełnione wiedzą o wszechświecie. Jan, choć przerażony, czuł ogromny szacunek do ducha. Kopernik spojrzał na niego, a następnie wskazał na niebo, jakby chciał, by młody uczony kontynuował jego pracę.

Jan, pełen determinacji i zapału, powrócił do swoich przyrządów. Pracował całą noc, czując, że jest obserwowany i prowadzony przez wielkiego astronoma. O świcie, gdy pierwsze promienie słońca zaczęły przebijać się przez witraże katedry, duch Kopernika uniósł rękę na znak pożegnania i zniknął, zostawiając Jana z nowymi odkryciami i głębszym zrozumieniem wszechświata.

Od tamtej pory, wielu uczonych i badaczy przybywało do Fromborka, mając nadzieję na spotkanie z duchem Kopernika. Opowieści o jego pojawieniach się były przekazywane z pokolenia na pokolenie, jako symbol nieskończonego poszukiwania wiedzy i prawdy. Duch Kopernika stał się legendą, przypominającą, że prawdziwa nauka i odkrycia nigdy nie umierają, lecz żyją w sercach i umysłach tych, którzy są gotowi kontynuować dzieło swoich poprzedników.

Do dziś katedra we Fromborku jest miejscem, gdzie można poczuć obecność historii i geniuszu Mikołaja Kopernika. Mieszkańcy miasta z dumą opowiadają legendę o duchu wielkiego astronoma, wierząc, że jego duch nadal czuwa nad miejscem, które tak bardzo kochał.