Morena Zimowa - słowiańska bogini zimy

W tradycji słowiańskiej Morena Zimowa, nazywana też Marzanną, była boginią zimy, śmierci i odrodzenia. Często symbolizowała przejście między życiem a śmiercią, a także cykl przemijania i odnowy.

Morena miała długie, srebrzyste włosy przypominające mroźne szrony, a jej oczy były jak lodowe jeziora, w których można było dostrzec sekrety zimowego świata. Jej suknia była utkana z błyszczącego śniegu, a wzory mrozu na materiale zmieniały się przy każdym jej ruchu. 

Władała lodem, śniegiem i mroźnym wiatrem. Potrafiła sprawić, że ziemia zamarzała w bezruchu, ale jednocześnie przygotowywała świat na nadejście wiosny. W słowiańskich wierzeniach jej moce były nie tylko związane z zimnem, ale też z transformacją – życie zamierało, by mogło odrodzić się na nowo. Każda śnieżynka, która spadała na ziemię, niosła obietnicę odnowy.

Morena Zimowa symbolizowała koniec cyklu życia i początek nowego. Dawni Słowianie wierzyli, że jej odejście zwiastuje nadejście wiosny, a rytuały żegnania bogini pomagały wspólnocie przygotować się na nowy początek. Jej postać przypominała ludziom o nieuchronności zmian i potrzebie harmonii z naturą.